Er was eens

Er was eens... zo beginnen de meeste sprookjes. En steevast wandelt er dan een mooie prinses door het landschap en verschijnt er vanuit de verte een ridder op het witte paard. En waarom zou dit sprookje dan anders zijn? 

Het enige dat verschilt is dat de prinses niet eerst de kikker moet kussen die dan verandert in een mooie prins.

Geert over Anoek...

Poepie, toen ik jou de eerste keer ontmoette was ik niet op een paard gekomen maar met de fiets. Jij ook. En met dat fietssleuteltje dat jij kwijt was is het allemaal begonnen :-) Een tijdje daarna spraken we geregeld samen af. Ik wist het van de eerste keer toen ik jou zag: wij zijn voor elkaar gemaakt! Wij vullen elkaar zo goed aan: jij mij en ik jou! En als ik dan weet dat dit zo voor de rest van mijn leven zal zijn, dan wordt mijn hartje daar heel erg blij van! 

Ik zie jou graag!

... en Anoek over Geert...

Pietje, in het najaar van 2008 leerde ik je pas goed kennen. Op onze wekelijkse dates viel ik meteen voor de eindeloze babbels, de (droge) humor, veel zever en veel gelach. Alleen het zingen en dansen lieten we achterwege ;-)

Het duurde niet lang of ik wist het zeker: "Dit is mijn prins op het witte paard!" Dat is gebleken, dat blijkt en dat zal blijven blijken... Wij vullen mekaar perfect aan en zullen dit levenslang blijven doen!

Ik zie je graag!